Odwzajemniłem ukłon.
-Piękne imię, ale jego posiadaczka równie piękna.
-Dziękuję...
-To jak idziemy?
-Tak, tędy chodźmy szybciej dojdziemy.
Razem z Etoile ruszyliśmy w stronę jaskiń Alf.Po drodze zamieniliśmy kilka zdań, jednak wyczuwałem u niej spory dystans co do mojej osoby.W sumie co tu się dziwić znamy się zaledwie jakieś 30 minut. Pojawiliśmy się u Alf, przez chwilę Etoile rozmawiała z nimi.Co chwila na mnie spoglądały, po chwili okazało się że mogę dołączyć. Etoile wyszła z jaskini, czym prędzej poleciałem za nią.Była jakieś 10 metrów przede mną. Nie wiem gdzie szła...A tak po za tym nie wiedziałem gdzie mam spać.Naturalnie spojrzałem w górę, nade mną szybował Aramis.
-Etoile!
Dziewczyna odwróciła głowę.Podbiegłem do niej i się spytałem.
-Wiem że pewnie nie chcesz marnować czasu...Ale czy mogłabyś mnie oprowadzić?
----Etoile?----
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz